Ο Βεζούβιος 

  Ο Βεζούβιος είναι βουνό-ηφαίστειο στις δυτικές ακτές της Ιταλίας και σε απόσταση 12 χλμ. από τη Νάπολη. Μέχρι το 79 μ.Χ., το θεωρούσαν ένα απλό βουνό.Η πρώτη έκρηξη του Βεζούβιου σύμφωνα με τους ιστορικούς, που κατάστρεψε ολοκληρωτικά και εξαφάνισε μέσα στη λάβα τις τρεις μεγάλες πόλεις, την Πομπηία, το Ηράκλειο και τις Σταβίες, έγινε το 79 μ.Χ. Την έκρηξη την περιέγραψε ο Πλίνιος ο Νεότερος, που ήταν αυτόπτης μάρτυρας της καταστροφής. Άλλες μεγάλες εκρήξεις καταγράφηκαν το 1794, το 1872 και το 1906, που προκάλεσαν μεγάλες καταστροφές και θανάτους πολλών ανθρώπων. Σήμερα, οι περιοχές γύρω από τον Βεζούβιο είναι ιδιαίτερα πυκνοκατοικημένες, παρά τον κίνδυνο που γνωρίζουν ότι διατρέχουν οι κάτοικοι, καθώς το ηφαιστειογενές έδαφος του βουνού είναι ιδιαίτερα εύφορο.

Δείτε προσομοίωση της έκρηξης του 79 μΧ

Πηγή: Melbourne Museum

Θήρα ή Σαντορίνη

Η Σαντορίνη, Θήρα ή Στρογγύλη (παλαιότερη ονομασία) είναι νησί που βρίσκεται στο νότιο Αιγαίο πέλαγος, στο νησιωτικό σύμπλεγμα των Κυκλάδων. Είναι γνωστή για το ηφαίστειο της. Η τελευταία ηφαιστειακή δραστηριότητα ήταν το έτος 1950. Τμήματα του ηφαιστείου της Σαντορίνης είναι: Η Νέα Καμένη (1707-1711 μ.Χ.), η Παλαιά Καμένη (46-47 μ.Χ.), το υποθαλάσσιο ηφαίστειο Κολούμπο(ενεργό) (1650 μ.Χ.), τα Χριστιανά νησιά. Η Σαντορίνη ανήκει στο ηφαιστειακό τόξο του Αιγαίου και χαρακτηρίζεται ενεργό ηφαίστειο μαζί με τα Μέθανα, την Μήλο και την Νίσυρο. Η Σαντορίνη καθώς και τα νησιά Θηρασία και Ασπρονήσι είναι απομεινάρια του ηφαιστειογενούς νησιού Στρογγύλη. Η Στρογγύλη ήταν ένας ηφαιστειακός κώνος. Το κεντρικό τμήμα της ανατινάχτηκε μαζί με τον κρατήρα του ηφαιστείου από τηΜινωική έκρηξη που έγινε το 1613 π.Χ. και είχε ως αποτέλεσμα τη δημιουργία αυτού που σήμερα ονομάζουμε καλδέρα της Σαντορίνης και την καταστροφή του προϊστορικού πολιτισμού του νησιού.

Δείτε την εξέλιξη του ηφαιστείου εδώ.

Πηγή:

Οι γεωγραφικές συντεταγμένες

  Για να προσδιορίζουμε με ακρίβεια τη θέση των τόπων πάνω στην επιφάνεια της Γης, οι επιστήμονες τύλιξαν τη Γη με παράλληλους και μεσημβρινούς. Με τη βοήθειά τους προσδιορίζουμε το γεωγραφικό πλάτος και γεωγραφικό μήκος ενός τόπου, δηλαδή τη γεωγραφική του θέση.

Ζώνες ώρας

  Όλοι οι τόποι δεν έχουν την ίδια ώρα, γιατί δε βρίσκονται στο ίδιο γεωγραφικό μήκος. Για να βρούμε την ώρα που έχουν άλλοι τόποι, χωρίζουμε την επιφάνεια της Γης σε 24 ζώνες, που λέγονται ωριαίες άτρακτοι, είναι περιοχές που έχουν την ίδια ώρα και καθεμία από αυτές έχει πλάτος 15 μοίρες (360:24=15).  

Πηγή: 

Οι θερμικές ζώνες της Γης

  Το γεωγραφικό πλάτος ενός τόπου (δηλαδή το πόσο κοντά ή πόσο μακριά βρίσκεται ο τόπος αυτός από τον Ισημερινό) επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό το κλίμα του. Αυτό συμβαίνει γιατί οι ακτίνες του Ήλιου δεν πέφτουν σε όλη την επιφάνεια της Γης με την ίδια γωνία. Στον Ισημερινό πέφτουν κάθετα και θερμαίνουν πολύ την επιφάνεια της Γης, ενώ, όσο απομακρυνόμαστε από αυτό πέφτουν όλο και πιο πλάγια και θερμαίνουν τη Γη λιγότερο. Έτσι, συνηθίζουμε να διακρίνουμε πέντε θερμικές ζώνες στη Γη.

Πηγή: www.makemegenius.com

Ο πλανήτης Γη : Οι τέσσερις εποχές

  Κατά την κίνηση της Γης γύρω από τον Ήλιο αλλάζει η γωνία από την οποία πέφτουν οι ακτίνες του Ήλιου στη Γη. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα το βόρειο ημισφαίριο να ζεσταίνεται περισσότερο για έξι μήνες περίπου από ότι τους υπόλοιπους έξι μήνες. Το αντίστροφο συμβαίνει την ίδια περίοδο στο νότιο ημισφαίριο. Έτσι ορίζονται οι τέσσερις εποχές του χρόνου.

Δείτε πώς γίνεται

Πηγή: 

Ο πλανήτης Γη :  Μέρα - Νύχτα

  Ο πλανήτης μας, η Γη, καθώς περιστρέφεται γύρω από τον άξονά του σε 24 ώρες, κάποια μέρη φωτίζονται από τον ήλιο και είναι φωτεινά (εκεί έχουμε μέρα) ενώ  άλλα δεν φωτίζονται και είναι σκοτεινά (εκεί έχουμε νύχτα). Για ένα τόπο της Γης, η εναλλαγή μέρας - νύχτας αντιστοιχεί στο πέρασμα αυτού του τόπου, διαδοχικά, από μια φωτεινή ζώνη σε μια ζώνη σκιάς από τη Γη. 

Δείτε πώς γίνεται

  Πηγή: http://www.makemegenius.com/